Ο Τζακ και τα μαγικά Φασόλια

Ιστορία με στοιχεία Διακειμενικότητας και ανατροπής.
της Β.Μ.

Μια φορά κι έναν καιρό σ' ένα μικρό ορεινό χωριό ζούσε κάποτε ένα νέο παλικάρι που τον έλεγαν Τζακ. Ο Τζακ ορφανός από πατέρα, ζούσε με τη μητέρα του σ' ένα μικρό σπίτι στην άκρη του χωριού αποκομμένο από όλα τ' άλλα και ζούσανε καλά κι αγαπημένοι παρά τις δυσκολίες. Μια χειμωνιάτικη μέρα όμως έφτασε και τα πράγματα ήρθαν έτσι που ο Τζακ και η μητέρα του έπρεπε να πάρουν την πιο δύσκολη απόφαση της ζωής τους.

''Πάρε την αγελάδα μας και πήγαινε την στην πόλη να την πουλήσεις.'' είπε η μάνα στο Τζακ.

''Μα αυτή η αγελάδα είναι η μόνη μας περιουσία!''απάντησε ο Τζακ.

''Δεν έχουμε άλλη επιλογή παιδί μου..πούλα την, είναι γερή, θα πιάσει καλά λεφτά'' είπε η μάνα και ξεπροβόδισε το γιο της.

  Είχε κιόλας νυχτώσει όταν ο Τζακ φάνηκε απ' το παράθυρο του σπιτιού να ξεπροβάλλει όλο χαρά. Γεμάτη ανακούφιση η μάνα που είχε καταφέρει ο γιος της να πουλήσει την αγελάδα ανοίγει την πόρτα διάπλατα και του λέει όλο χαρά:

''Μπράβο παλικάρι μου! Για πες μου πόσο έπιασε;''

''Δεν θα το πιστέψεις μάνα! Πολύ τυχεροί σταθήκαμε! Κοίτα!'' είπε ο Τζακ κι έβγαλε από την τσέπη του 3 καταπράσινα φασόλια.

''Τι 'ναι αυτά παιδί μου; Φασόλια σου δώσανε; Για τρία φασόλια πούλησες όλη μας την περιουσία;''

''Όχι μάνα! Δεν είναι απλά φασόλια, είναι μαγικά! Μου τα έδωσε ένας γέρος μάγος στην  πόλη και μου είπε ότι αν τα ρίξω στη γη αυτά αμέσως θα φυτρώσουν κι εγώ σύντομα θα γίνω πάμπλουτος!'' 

  Η μάνα απελπισμένη έκλαιγε για τη μοίρα της και τον κουτό της γιο...

''Να κοίτα, να δεις που θα φυτρώσουν αμέσως και ίσως βγουν φασόλια από χρυσάφι!'' είπε ο Τζακ και πέταξε τα φασόλια απ' το παράθυρο. Μα τίποτα δεν έγινε.

  Η μάνα χωρίς να πει τίποτε άλλο έφυγε απ' το δωμάτιο κι απόμεινε ο Τζακ να περιμένει...

''Ίσως θέλουν λίγο χρόνο...''σκέφτηκε και έπεσε για ύπνο.

  Την άλλη μέρα το πρωί ο Τζακ μόλις ξύπνησε ξεπήδησε απ' το κρεβάτι του και μ' ένα άλμα βγήκε απ' το παράθυρο έτοιμος να αντικρίσει το θαύμα.

  Μα θαύμα δεν υπήρχε...ούτε χρυσοί καρποί, παρά μόνο τρία καταπράσινα φασόλια πεσμένα κατά γης.

''Α τον παλιόγερο! Με κορόιδεψε!'' φώναζε και ξαναφώναζε ο Τζακ.

''Ε, τι φωνάζεις έτσι πρωινιάτικα;'' ακούστηκε μια φωνή πίσω απ' το λοφάκι.

''Ποιος είσαι εσύ; Άσε με και έχω κάτι νεύρα που θα την πληρώσει όποιος βρεθεί μπροστά μου!''

  Τότε ξεπρόβαλε απ' το λόφο το κεφάλι ενός νεαρού άντρα:

''Μα τι έπαθες φίλε μου, πες μου να σε βοηθήσω...''

''Δεν μπορείς να με βοηθήσεις, είμαι τόσο κουτός που δεν αξίζω τίποτα...''

''Ε μα θα μου πεις επιτέλους;''

  Ο Τζακ εξήγησε στον άγνωστο τι του συνέβη. 

''Αυτό είναι όλο και χαλάς τη διάθεσή σου;'' απάντησε ο άγνωστος.

''Λίγο σου φαίνεται;'' είπε όλο απορία ο Τζακ.

''Αχ κάποιοι άνθρωποι δεν ξέρουν να εκτιμούν αυτά που έχουν...''

Τότε ο άγνωστος προχώρησε κι ένα σώμα νάνου φάνηκε.

''Αντί να χαίρεσαι που έχεις κι αυτά τα φασόλια εσύ κάθεσαι και στεναχωριέσαι.''

''Μα δεν είναι μαγικά! Δεν θα με κάνουν πλούσιο!'' 

''Εσύ δεν δοκίμασες καν να τα φυτέψεις, να τους ρίξεις νερό και λίπασμα και να τα φροντίσεις, παρά μόνο τα πέταξες στην γη και περίμενες...και τι νόμιζες δηλαδή; Ότι θα φύτρωναν διαμάντια σε μια νύχτα ή μήπως θα φύτρωνε η πιο ψηλή φασολιά στον κόσμο που θα σε οδηγούσε στα πλούτη σου;''

  Ο Τζακ άκουγε τα λόγια του νάνου και κατάλαβε πως είχε δίκιο.

''Θα με βοηθήσεις φίλε μου;'' είπε ο Τζακ και άρχισε να σκάβει.

  Σε λίγες εβδομάδες τρεις φασολιές είχαν φυτρώσει και απ' αυτές τις τρεις άλλες τρεις και μετά κι άλλες, πιο πολλές και τα φασόλια που έβγαζαν ήταν τα πιο νόστιμα κι όλοι θέλανε να φάνε από αυτά. Έτσι ο Τζακ έγινε ο πρώτος φασολοπαραγωγός στο χωριό και μετά αγόρασε και στρέμματα και φύτεψε κι άλλα, ώσπου έγινε γνωστός και στις γύρω περιοχές.

  Σήμερα ο Τζακ και ο συνεταίρος του ο νάνος είναι οι πιο μεγάλοι φασολοπαραγωγοί στη χώρα και η μάνα του Τζακ τον καμαρώνει!

 ''Μα βρε φίλε μου νάνε, ένα πράγμα με στεναχωρεί: το ψέμα εκείνου του γέρου στη πόλη που μου 'χε πει πως τα φασόλια εκείνα ήταν μαγικά.''

 ''Αχ Τζακ, ακόμα δεν κατάλαβες...Αλήθεια πίστεψες ποτέ πως θα φύτρωναν φασόλια μέσα στο καταχείμωνο και σε αυτή τη στέρφα γη;''